نظم نوین جهانی، میراث خالق دیپلماسی عملگرا

کیسینجر یک تکنوکرات بود تا ایدئولوگ جمهوری‌خواهان انجیلی ایالات متحده و برای همین است که طی ۳ روز اخیر بیشترین واکنش بین‌المللی بابت درگذشت وی میان سیاستمداران و مردم جمهوری خلق چین ثبت شده و اگر جرات و شهامت کیسینجر نبود پس از ماجرای جنگ کره، آمریکا-چین و شوروی جنگ جهانی سوم را علیه یکدیگر آغاز می‌کردند ولی فقط یک نابغه مانند هنری می توانست تا نیکسون را مجاب کند که به چین سفر کرده و با مائو به عنوان رهبر انقلابی مردم چین دیدار کند تا سیاست درهای باز ایالات متحده نه تنها چین را از شوروی دور کند و دعوای تاریخی لنینیست-مائوئیست‌ها را تا همین امروز ر‎قم زند بلکه اژدهای زرد هم تبدیل به ابرقدرت اقتصادی جهان در هم‌اکنون باشد.

البته کیسینجر چنین تعاملی با انقلابیون ایران نداشت و تا آخرین لحظه سقوط محمدرضاشاه پهلوی در کنار وی حضور داشت و حتی برای مرگش هم در غربت مصر پیام تسلیت صادر کرد. اما مگر به عنوان وزیرخارجه پیشین ایالات متحده می‌توانست حریف برژینسکی شود که مثل خودش یهودی بود، لهستانی تبار و به همراه خانواده‌اش بابت نسوختن در آشویتس به آمریکا مهاجرت کرده بود! نه برژینسکی در شورای عالی امنیت ملی ایالات متحده و نه جیمی کارتر در کاخ سفید فراموش نکرده بودند که رفاقت صمیمی کیسینجر با محمدرضا، آخرین پادشاه مخلوع ایران را به این جسارت رسانده بود که در مبارزات انتخاباتی نیکسون و جان اف کندی وی به‌عنوان تنها رهبر خارجی جهان به کمپین انتخاباتی جمهوری خواهان پول واریز کند.

‎هرچند محمدرضا پاداش این قمار را با سرازیر شدن نوین‌ترین تسلیحات نظامی ایالات متحده در آن روزگار به ایران گرفت که بدون آن‌ها در جنگ با عراق و صدام حتی یک هفته هم دوام نمی‌آوردیم چه رسد به ۸ سال جنگ مستمر اما دموکرات‌ها و کندی با همین کینه به دیدار پهلوی در فرودگاه مهرآباد آمدند و با اسلحه «حقوق بشر» به وی دست دادند و باقی ماجرا هم که گفتن ندارد. ‎